“Wat ik leerde
over loslaten, communiceren en opnieuw beginnen”
Een persoonlijk verhaal over vallen, opstaan en de kracht van verandering
“Hoe ik overeind bleef in een moeilijke relatie én toch ruimte vond om moeder te zijn.”
Toen ik zwanger was, viel mijn relatie uit elkaar. Wat volgde was een storm van stress, slapeloze nachten en verwarring. Maar ergens wist ik: dit wil ik anders. Niet alleen voor mijn dochter, maar ook voor mijzelf.
Ik besloot om het roer om te gooien. Met hulp leerde ik hoe ik rust kon terugbrengen in mijn eigen leven, hoe ik grenzen kon stellen, en hoe ik stevig kon blijven staan in het contact met mijn ex-partner ook als het moeilijk werd. Niet omdat het contact perfect werd, maar omdat ik sterker werd.
Die weg gun ik iedere vrouw. Vanuit mijn ervaring én als mediator help ik je om weer regie te krijgen over je leven en het co-ouderschap.
“Stap voor stap vond ik ruimte voor mezelf én mijn kind.”
(Lees het hieronder)
Al vroeg in mijn zwangerschap verbrak ik de relatie met de vader van mijn dochter, omdat ik me onveilig voelde in het contact. De communicatie tussen ons was niet gelijkwaardig; gesprekken liepen vaak vast, en na de breuk escaleerde dat alleen maar.
Ik voelde me steeds minder mezelf en verloor gaandeweg het vertrouwen in hem, maar ook in mezelf.
Wat een periode van verwachting en geluk had moeten zijn, werd een tijd van zorgen, slapeloze nachten en aanhoudende stress.
Dat besef kwam hard binnen. Maar het was ook het moment waarop ik besloot: dit moet anders.
Zwanger, maar niet samen
Na de geboorte van onze dochter spraken we uit dat we ‘het goed wilden doen voor haar’. Maar in de praktijk zaten we vast in een patroon van ruzies, verwijten en misverstanden. Elk gesprek liep uit op conflict. Afspraken maken lukte nauwelijks, en de spanning bouwde zich steeds verder op.
Bij het zien van zijn naam op mijn telefoon voelde ik mijn hele lijf verstrakken. Als het ’s avonds gebeurde, lag ik er de hele nacht wakker van. De impact van onze gesprekken werkte dagenlang door. Uiteindelijk stortte ik in. De eindeloze strijd, het alleenstaand moederschap, de uitputting, ik kon niet meer.
We zeiden: “we doen het voor onze dochter” maar zagen haar compleet over het hoofd
Op een gegeven moment wist ik: als ik bleef wachten dan bleef ik vastzitten. Ik was op. Maar ik wilde geen moeder zijn die voortdurend gespannen was. Ik wilde mijn dochter rust geven, duidelijkheid en een stabiele basis.
In gesprekken met een coach ging ik aan de slag. om te kijken wat ík kon doen. Welke keuzes ik had. Welke grenzen ik mocht stellen. Hoe ik stevig kon blijven staan in het contact met mijn ex.
Het was geen snelle oplossing, maar wel een duurzame. Ik leerde hoe ik op mijn eigen eiland rust kon creëren, zelfs als het aan de andere kant stormde. Hoe ik mijn emoties kon herkennen, er anders mee kon omgaan, en vanuit helderheid keuzes kon maken.
De grootste winst? Mijn dochter voelt die rust. Ze mag kind zijn. En ik ben er – stabiel, liefdevol en duidelijk.
“Ik veranderde niet hem. Ik veranderde mezelf. En dat maakte álles anders voor mijn dochter.”
Lees hier mijn officiële bio
Wil jij dit ook?
Vul hier je e-mailadres is en ontvang het handboek
‘Jouw leven, jouw regie’ helemaal gratis.